Ermodgal

Vericaterus

Odebrawszy broń od kowala Vericaterus rzekł:- przybyliśmy tu by wam pomóc, by oswobodzić was z zagrożenia, które stanowią wilki. Jest to dobry miecz, ale potrzebuję broni lepszej gdyż stopień zagrożenia będzie wyższy. Będziemy ryzykować własnym zdrowiem, a nawet i życiem, by mieszkańcy tej wioski czuli się bezpieczniej, dlatego uważam, że ceny powinny być nieco łaskawsze dla obrońców ludu. Po za tym będziesz mógł znacznie zagórować cenę tych broni, gdy sprzedając je komuś powiesz, że tę broń nosił jeden z oswobodzicieli wioski. Dla tego też proponuję ci te ostrze, za nie całą połowę ceny, za którą je nabyłem- 90zł. , a ostrze za które będziesz mógł zażądać sporej sumy pieniędzy będzie twoje - po czym ponowił pytanie dotyczące zakupu strzał- wiesz może u kogo mógłbym zakupić nieco strzał, abym mógł spróbować przetrzymać choć na chwilę atakujące nas stadami wilki?

Łowca smoków

Kowal ,odwrócił wzrok od Drago i patrzył na Vericaterusa kiedy ten zaczął mówić.Wysłuchał całego przemówienia Vericaterusa nie przerywając mu w trakcie ,jednak kiedy skończył mówić ,odezwał się wreszcie - A myślisz ,że kto mi kupi taki miecz ? ,co z tego ,że ktoś się dowie ,że nosił go obrońca tej wioski ,myślisz ,że kogoś obchodzi los nas chłopów ,myślisz ,że ktokolwiek będzie zwracał uwagę na to ,że nosił to jakiś obrońca wioski ? Ja też muszę zarabiać ,zwłaszcza ,że kupcy chodzą tu bardzo rzadko ,a towar ,aby móc choćby na potrawy zarobić ,muszę sprzedawać w mieście - powiedział Kowal ,a kiedy to mówił miał groźną minę ,przerwał na chwilę aby złapać oddech i począł mówić dalej - I tak uwzględniłem to ,że przychodzicie nam pomóc i z normalnej ceny zszedłem o kilkadziesiąt sztuk złota proponując wam ceny takie jakie usłyszeliście - Skończył mówić Kowal ,groza z jego twarzy nieco się zmniejszyła ,chwilę odczekał i znów zaczął mówić - Z drugiej strony w sumie masz rację ,przybyliście tutaj ,aby nam pomóc i od powodzenia waszej misji zależy czy wilki dalej będą atakować naszą wioskę ,niszcząc ją i zabijając nasze zwierzęta . Skoro mówisz ,że ta broń (tu wskazał na rozłupywacz55(ulepszony) znacznie poprawi wasze szansę na zwycięstwo to - Kowal przerwał mowę ,chwilę się zastanowił i podrapał po brodzie - No niech będzie 90zł za twoje ostrze giganta ,a nawet ci spuszczę z ceny rozłupywacz55 (ulepszony) o całe 30 sztuk złota . - Kontynuował Kowal mówiąc głosem już niemal normalnym ,a także rysy na jego twarzy znacznie złagodniały. Czyli ty dajesz mi swoje ostrze Giganta i płacisz mi 280 sztuk złota ,a ja ci daję ten oto rozłupywacz - powiedział kowal , wskazując na tę samą maczugę co przed chwilą. - To co umowa stoi ? - zapytał ,po czym dodał - A jeśli chodzi o sklep z strzałami to nie u mnie je kupisz ,a u Tuacuna rzemieślnika zajmującego się wyrobami łuczniczymi ,znajdziesz też u niego strzały ,jego chata mieści się na północny-zachód od tej izby ,zresztą Armeyan was tam pewnie zaprowadzi - rzekł Kowal po czym powiedział - Abyś umiał walczyć równie dobrze jak się targujesz .

Drago

Bardzo zależny mi by posiąść tę broń jak i również wkońcu podjąć wyprawę. Zróbmy tak, ja ci dam mój topór obosieczny i szeroki miecz oraz dorzuce 90 sztuk złota, wzamian za Topór Wojownika55 ten ulepszony. To jak będzie?- Zapytał Drago, poczym dając na stół zaoferowane przedmioty oraz złoto, usiadł przy nim. Wybór zależy od ciebie, dopełnimy targu i szybciej , łatwiej zabijemy Alfa Wilka.Ta broń bardzo by mi się przydała. Powoli słońce zachodziło, już prawie niebyło widoczne na polach i łąkach. Jak długo zajmie nam to czasu, chce byśmy wyruszyli jeszcze dziś każda godzina ma znaczenie a jeśli one opuściły miejsce, to spewnością pogorszy nasz cel do ich zabicia.

Vericaterus

Umowa stoi -odpowiedział Vericaterus, po czym dodał:- porządny z ciebie chłop kowalu, po za tym gdyby nikt się wami nie interesował to my byśmy się tu nie zjawili, a i uważam też, że gdy rozwiążemy problem z wilkami to i kupców będzie tu przybywać coraz więcej- skończywszy mówić wyłożył swe ostrze i złoto na ladę i rzekł do Armeyan'a:- jak tylko dostaniemy swoje nowe bronie możemy ruszać do Tuacuna, aby zakupić resztę zaopatrzenia

Łowca smoków

Kowal wziął bronie od Vericaterusa i 280 sztuk złota ,po czym wręczył mu Rozłupywacz55 (ulepszony) . - Oby to wystarczyło ,abyście pokonali wilki -rzekł Kowal i zwrócił się do Drago - To co mi proponujesz jest trochę zbyt mało , byłbym bardzo na stracie ,dzięki Vericaterusowi mogę ci zmniejszyć stawkę i proponuję ci ten topór wojownika 55 (ulepszony) za te bronie - tu wskazał na obusieczny topór i szeroki miecz - i dorzucisz mi 130 sztuk złota ,więcej z ceny nie chcę spuszczać , zresztą i tak robią to też ,aby pozyskać twój topór obusieczny ,ponieważ nie często spotyka się bronie tak lekkie i tak solidne zarazem - powiedział Kowal , po czym chwycił w rękę topór wojownika55 (ulepszony) ,przetarł go rękawem prawej ręki i wyłożył na blat stołu ,tuż przed Drago - To jak będzie ,bierzesz go ? , im szybciej tym lepiej ,bo za niedługo ciemno będzie , a chcesz ruszyć na wyprawę już dzisiaj. Lepiej jak pośpieszysz się z decyzją - mówił Kowal ,co chwila patrząc się na topór obusieczny ,jak by chciał ,aby był już jego.

Drago

Drago sprawdził w torbie z ciekawością, czy coś siętam znajduje. Nagle wyciągnoł z torby niewielką sakiewkę w której było 183 sztuki złota. Kowalu poczekaj chwilę znalazłem właśnie złoto które już od dłuższego czasu było w mojej sakwie. Dam ci 183 złota, topór Obosieczny oraz szeroki miecz, wzamian za rozłupywacz 55 ten ulepszony. Co ty na to? : Zapytał Drago z ciekawością na odpowiedz.

Łowca smoków

To po co ,gadasz mi od pół godziny o toporze wojownika55 (ulepszony) ,pomijając już to ,że wcześniej chciałeś topór wojownika ,ten zwykły ,skoro teraz chcesz rozłupywacz55 (ulepszony)?- powiedział kowal nieco nerwowym tonem ,lecz po chwili rzekł - Chwila ,powiedziałeś 183zł ,topór obusieczny oraz szeroki miecz?. Niech będzie -powiedział Kowal , po czym chwycił topór leżący na blacie i odniósł go na półkę ,wrócił do blatu ,pochylił się i z pod stołu ,pod którym zapewne była skrytka ,wyciągnął kolejny rozłupywacz55 (ulepszony) , położył go na blacie stołu i powiedział - No to daj broń i złoto i zakończmy transakcję .

Vericaterus

Vericaterus przysłuchując się transakcji kowala z Drago stwierdził, że nie wysiedzi już dłużej w tym pomieszczeniu (między innymi przez ciepło buchające z pieca hutniczego), więc pożegnał się z kowalem, a sam wyszedł na zewnątrz. Gdy znalazł się na wiejskiej uliczce zorientował się ile czasu zajęło mu i jego towarzyszom spotkanie z kowalem więc rzekł na tyle głośno, by Drago go usłyszał:- Wypadało by się trochę pośpieszyć, bo Tuacun nie zechce pokazać nam swoich jakże cennych dla nas towarów.

Drago

Dobrze kowalu trzymaj bronie i złoto, daj mi rozłupywacz i zakończmy sprawę. Vericaterus masz zupełną rację ruszajmy, zasiedzieliśmy się tu zbyt długo. Droga będzie trwała sporo czasu, więc wyruszmy jeszcze dziś. Co wy na to? Zapytał Drago jednocześnie wymachując nowo poznaną bronią.

Łowca smoków

Trzymaj - rzekł kowal wręczając rozłupywacz55 (ulepszony) do rąk Drago ,po czym wziął od niego sakwę ,potrząsnął nią tak ,że złoto zadzwoniło ,włożył ją do skrytki ,gdzie uprzednio leżał rozłupywacz ,następnie sięgnął po miecz ,który położył na blacie i w końcu sięgnął po topór obusieczny ,który chwycił z delikatnością jakby topór co najmniej był z porcelany zrobiony. Przełożył kowal topór do lewej ręki , po czym powiedział - Zapraszam ponownie ,pamiętajcie ,że jeśli zepsuje wam się broń czy będziecie potrzebowali nowej to przyjdźcie tu. Chwilę potem ,zaczęliście wyłazić z izby ,każdy kto przekroczył próg drzwi ,zatrzymywał się wpierw rażony promieniami słońca ,które przybrało pomarańczowy kolor. - No dobrze ,więc chodźmy wreszcie do Tuacuna zakupić resztę sprzętu ,jeśli mamy zdążyć wyruszyć przed zmrokiem powinniśmy się pospieszyć - powiedział Armeyan i poprowadził grupę przez główną drogę ,potem pomiędzy chatami i innymi izbami rzemieślniczymi ,aż wreszcie dotarliście do dużej ,zbudowanej z czarnego drewna i dachem wyścielonym słomą chaty . Armeyan zatrzymał się i rzekł - To tutaj ,poczekajcie chwilę ,uprzedzę Taucuna o naszym przybyciu ,chyba nie spodziewa się dzisiaj tylu osób , w tej wiosce wogóle rzadko kto bywa . - Powiedział po czym zapukał w czarne drzwi izby ,ktoś otworzył ,lecz Armeyan zasłaniał plecami tego człowieka , o czymś mówili ,lecz na tyle cicho ,że nikt nie dosłyszał o czym . W między czasie dotarł do grupy Valisew ,który wcześniej niż pozostali opuścił kowala. Armeyan skończył rozmowę po czym pokazał ręką ,aby wchodzili ,mówiąc przy tym - Taucun zaprasza wszystkich do wewnątrz ,powiedziałem mu kim jesteście i po co przyszliście ,dla tego też oferuje nam specjalne zniżki cenowe ,za tak nie wiele złota kupicie tylko tutaj ,w mieście ten sam sprzęt jest prawie 3 razy droższy ,więc kupujcie dużo ,bo będzie potrzebny.

Valisew

Valisew w między czasie ,kiedy grupa siedziała w hucie kowala ,zwiedzał wioskę ,chodząc od izby do izby wraz z grupą wieśniaków ,która powitała ich na początku ,zaraz po wkroczeniu do wioski. Opowiadali mu kto gdzie mieszka i czym się zajmuje .Valisew prócz chat mieszkańców zwiedzał też budynki ,gdzie mielono mąkę ,pieczono chleb czy hodowano zwierzęta . Chłopi coraz to pytali go o jego historię i czym się zajmuje ,będąc ciekawi co może robić na co dzień taki wojownik co z pomocą im przybywa ,aby biednych chłopów przed stadami zabójczych wilków ratować . Nie chcąc urazić wieśniaków Valisew musiał im coś odpowiedzieć ,lecz nie wiedział co bo prawda była taka ,że ostatnie lata przesiedział w karczmie chlejąc piwo.
Dla tego też opowiadał im jak to ostatnio wyruszył w mroczną ,pełną niebezpieczeństw wyprawę do gęstego lasu ,po ziele tojadu ,które miał dostarczyć karczmarzowi z miasta Uwl ,aby w ten sposób pomóc mu uwarzyć pewien trunek i jednocześnie wydostać przyjaciela z kłopotów w jakie się wpakował. Chłopi zasłuchiwali się tych opowieści ,momentami ubarwianymi przez Valisewa ,a im dłużej słuchali tym wzrastał dla nich autorytet owego wojownika.Po pewnym czasie zaczęli wracać do izby kowala ,aby pospieszyć targujących się towarzyszy ,lecz idąc w tę stronę Valisew napotkał ich przy izbie Tuacuna ,miejscowego rzemieślnika wyrabiającego łuki ,strzały i kusze . Podszedł do nich i rzekł - Co tak długo ? ,już myślałem ,że zmrok prędzęj zapadnie niżli wy wyjdziecie z tamtąd.

Drago

Drago chodził rozglądając się po wiosce czekając w między czasie na gotowych do drogi towarzyszy. Idąc dalej napotkał na swej drodze starca który opowiadał stare dzieje za jego czasów. Nikt nie wiedział ile ma lat. Drago podszedł do starca i zaczoł rozmowę. Witaj, jak masz na imie? Mówią na mnie Ternok, jestem starszym wioski, można też mnie nazwać kapłanem. Słyszałem o tobie opóściłeś góry i niedawno zamieszkałeś Miasto Uwl, czysz nie. Owszem: Powiedział Drago poczym zapytał : Macie tu kogoś... wojownika no wiesz kto by chronił wioskę gdyby nas nie było lub strażnicy z miasta nie zdążyli?: Był taki jeden co go dwa lata temu wystraszyły wilki i uciekł do lasu skąd nie wrócił. Zaatakował nas wtedy wilk Alfa i pare innych. Wyczuły mięso które smażyliśmy na ogniu. Te wilki są zdolne do wszystkiego żeby zdobyć pożywienie. Jest ich sporo a lasy robią się powoli puste od zwierzyny. Uważajcie na kły i niedajcie się przewrócić gdyż będzie już po was: Dobrze starcze pójdę już zobaczyć czy moi towarzysze są gotów, żegnam.

Łowca smoków

Tymczasem reszta grupy udała się do domu Taucun'a ,kiedy wszyscy weszli do środka ,zobaczyli ciemne pomieszczenie i duży ,prostokątny stół wykonany z drewna ,a na nim palącą się dużą świecę ,która dawała krąg światła na otoczenie stołu , za którym stała nieco niższa postać niż reszta. Był to Taucun ,przywitał się z przybyłymi i zaprosił do oglądania i wybierania przedmiotów ,które począł wykładać na ten prostokątny stół.
Dookoła jaśniały ściany pomarańczowym światłem pochodzącym z kilku świeczników zamontowanych w ścianach. Teraz można było dostrzec ,że prócz świeczników na ścianach znajdują się rogi ,pazury i kły różnych potworów oraz rozmaite bronie dystansowe ,takie jak kusze ,łuki czy ostrza do rzucania. Kiedy popatrzyliście się na podłogę ,ujrzeliście na niej różne skóry i futra. Taucun skończył wreszcie wykładanie przedmiotów na stół i rzekł - No to wybierać

Długi łuk 2(2)
Obrażenia: 20
Waga: 100 cena 116zł 70m

Krótki łuk3(2)
Waga: 20
obrażenia 20 cena 66zł zasięg 30m

Krótki łuk 23(4)
Obrażenia: 40
Waga: 20 cena 166zł zasięg 70m

Długi łuk 13(2)
Obrażenia: 20
Waga: 30 cena 166zł zasięg 70m

Długi łuk 23(4)
Obrażenia: 40
Waga: 100 cena 233zł 140m

Lekka kusza3(6)
Waga: 20
obrażenia 100 cena 6200zł 140m

51 Długi łuk35(4)
Waga: 30 cena 333 zł
obrażenia 40 zasięg 140m

63 Proca 135(5)
Obrażenia: 40
Waga: 0 cena cena 133zł 60m

Strzała = cena = 1zł waga = 0.3

Strzała podpalana = cena = 3zł waga = 0.5

Bełt = cena = 1zł waga = 0.3

Bełt podpalany = cena = 3zł waga = 0.5

Pamiętajcie ,że tylko u mnie macie taki wybór i tylko dla wam oferuję takie ceny - Powiedział Taucun.

Vericaterus

Vericaterusa zainteresowała leżąca na stole kusza, lecz dowiedziawszy się ile kosztuje od razu się zniechęcił, po czym rzekł do Taucuna:- Nie masz może jeszcze jakiejś innej kuszy oprócz tej która leży na stole? Może być coś używanego, byle było tańsze - po czym dodał:- Chyba, że masz jakiś lepszy luk od tych, które nam zaproponowałeś, może coś specjalnego, czy wyjątkowego?- skończywszy mówić popatrzył na wiszące na ścianach trofea i spytał:- Czym upolowałeś te zwierzęta?

Valisew

Valisew wszedł do chaty spojrzał na ozdoby zamieszczone na ścianach ,oświetlone blaskiem płomieni dobywającym się z świeczników ,nie wyglądało to przyjemnie ,nawet wprawiało w jakiś taki ponury nastrój , podszedł do stołu i zobaczył dokładnie każdy towar wystawiony przez Taucuna , lecz wszystkie bronie nie nadawały się na niebezpieczne potwory ,a jedynie na jakąś słabą myśliwską zdobycz . Sprawdził jednak też i strzały ,wyglądały na solidne ,a ich cena przyciągnęła uwagę Valisewa. Zainteresowały mnie podpalane strzały ,wziąłbym ich z 300 sztuk - rzekł Valisew do Taucuna ,siedzącego za blatem stołu.